روزگار رفته بر نیروگاه قدیمی برق بعثت | هر کس برق اضافه مصرف کند، پول کمتری پرداخت می‌کند!
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۹۴۶۲۱
همشهری آنلاین _ مریم قاسمی: از آنجا که این نیروگاه آبی است انتظار می رود کنار سد یا رودخانه ای باشد اما این طور نیست. از قرار معلوم دهه ۴۰، سطح آب‌های زیرزمینی تهران به شدت بالا می‌آید، طوری که یخچال‌های خانی‌آبادـ یخچال به معنای قدیمی‌ـ پر آب شده بودند. کارشناسان می‌آیند زمین این محله یعنی خزانه را برآورد می‌کنند و می‌بینند بله آب اینجا فراوان و تا ۳۰ سال آینده تأمین است و با استفاده و بهره‌برداری از این آب‌ها می‌شود نیروگاه علم کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید
کلنگ ساخت نیروگاه برق سال ۱۳۴۱ به زمین زده شد و در دی ماه ۱۳۴۳ قرارداد خرید دستگاه‌ها با شرکت «جنرال الکتریک» بسته و از ۱۵ فروردین ۱۳۴۵ عملیات ساختمانی‌اش شروع می‌شود. بهای خرید، حمل، نصب، بیمه و تعلیم متخصص برابر ۲۴۸۰ میلیون ریال ارزیابی شد که مبلغ دلاری آن از محل وام بانک صادرات واردات آمریکا توسط سازمان برنامه دریافت می‌شود. وارد کردن دستگاه‌ها و تجهیرات شامل ژنراتور تانکر یک طرف و رساندن آن به محله خزانه طرف دیگر.
دستگاه‌ها را سوار برتریلر تا کشتارگاه می‌آورند. از آنجا که خیابان‌ها برای این کار پیش‌بینی نشده بود راه برای عبور نمی‌داد! می‌گویند ۳ ماه طول کشید تا توانستند دستگاه‌ها را از چهارراه چیت‌سازی تا کارخانه روغن نباتی قو بیاورند. راه باریک بوده و تریلی‌ها راه برای گردش نداشتند و مجبور می‌شوند دیوارهای کارخانه روغن نباتی را خراب کنند تاتریلی بتواند گردش کنند. بالاخره بعد از ۴ سال نیروگاه توسط شرکت آمریکایی «سندرسون‌اند پورتر» ساخته و در دی ماه ۱۳۴۵ افتتاح می‌شود.
نیروگاه برق راه می‌افتد و ۲۴ ساعته در ۳ نوبت کار می‌کند و اصلاً نمی‌خوابد! تصور کنید دهه ۵۰ است و هنوز در تهران کارخانه‌های زیادی راه نیفتاده و مصرف خانگی هم محدود بوده و وسایل برقی خانگی مردم منحصر می‌شده به چند لامپ ۱۰۰ وات و در نهایت یک یخچال ۹ فوت و یک تلویزیون مبلی. مجبور می‌شوند سیاست‌های تشویقی را پی بگیرند و به مردم بگویند هرکس برق اضافه مصرف کند پول کمتری پرداخت کند! این‌طوری مردم را به مصرف بیشتر تشویق می‌کنند.
مصرف کم سبب می‌شد که خط تولید نتواند به حداکثر توان خودش برسد و نیروگاه با حداقل کار می‌کرد. ۱۵ـ ۱۶ سال نمی‌گذرد که چنان مصرف بالا می‌رود که سال ۱۳۵۹ـ ۱۳۶۰ در ساعات «پیک» دیگر نیروگاه جوابگوی مصرف نمی‌شود! درست زمانی که سروکله بابا برقی در تلویزیون ظاهر شد و جمله معروف «هرگز نشه فراموش لامپ اضافه خاموش! » شد ورد زبان‌ها!
بد نیست بدانید که از آب چگونه برق گرفته می شود: مرحله اول آب را از چاه استخراج می‌کنند و در قسمت همزن یا پارکتیواتور سختی یا ناخالصی‌های آب را به کمک آب‌آهک و کلرفریک می‌گیرند و محصول می‌شود آب‌نرم، این کارها در قسمت تصفیه‌خانه انجام می‌شود. وقتی آب نرم شد پمپاژ می‌شود قسمت همکف نیروگاه یا اپراتور که در این قسمت آب نرم به آب مقطر تبدیل و در تانک‌ها دخیره می‌شود. مرحله بعد این آب می‌رود قسمت کندانسور که بعد از یکسری مراحل پیش گرمکن وارد بویلر یا آتشدان می‌شود. درجه آب این موقع ۵۰۰ درجه فارنهایت یا ۳۷۰سی‌سی است.
آب مقطر بعد از مراحلی که گذشت وارد آتشدان سوپرهیت می‌شود و با درجه ۹۵۰ درجه فارنهایت آماده‌سازی برای ورود تدریجی به قسمت توربین می‌شود و این مرحله بارگیری یا برقگیری است. توربین وصل است به ژنراتور و از ژنراتور برق وارد ترانس می‌شود. ولتاژ این برق ۱۳ هزار و ۸۰۰ کیلو وات است که ترانس مبدل تبدیل می‌کند به ۶۳ هزار وات و از آنجا می‌آید روی قسمت توزیع برق که در آن قسمت یکسری از کلیدهای تغذیه‌کننده پست‌های خانگی یا فشار ضعیف است و الی آخر.
اما با این اوصاف شاید بپرسید آن بخار ۹۵۰ درجه چه می‌شود؟ خدا وکیلی اگر در فضا رها شود که یک روزه هوای تهران می‌شود جهنم و از طرفی به سر سال نرسیده تمام ذخیره آب‌های زیرزمینی تمام می‌شود. قضیه این است که در یک چرخه بسته این بخار سرد می‌شود و برمی‌گردد.
اگر گذرتان به حوالی نیروگاه برق بیفتد، می‌بینید از دودکش‌های نیروگاه، بخار به آسمان بلند می‌شود و از قضای روزگار این بخار حسابی خنک است و به قول اهل محل مثل شبنم روی تن آدم می‌نشیند! اگر ساکن محله خزانه هستید خیالتان را راحت کنم این بخار خنک هیچ ضرری برای شما و درختان ندارد و شاهد مدعا درختان کاجی است که این موقع سال در مجاورت این بخارها در هوایی مشابه هوای شرجی شمال به رشد خود ادامه می‌دهند.
کد خبر 746331 برچسب‌ها محله هویت شهری برق آب و هوا - ایران نیروگاه منطقه ۱۶ تهرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: محله هویت شهری برق آب و هوا ایران نیروگاه منطقه ۱۶ تهران دستگاه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۹۴۶۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزگار متفاوت زنان اراکی
روزنامه شرق نوشت: دیدار تیم‌های آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکی‌ها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهر‌های همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیت‌هایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرف‌شدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمی‌شود.
از آنجا که پیش‌از‌این، «زیرساخت» کاربرد‌های متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمی‌تواند توجیه‌کننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر می‌رسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابت‌های لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالی‌ها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمی‌جامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، به‌ویژه در آغوش کشیدن چندثانیه‌ای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیت‌های به‌وجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.
محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحث‌برانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیا‌نبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانسته‌اند برای تماشای بازی تیم‌شان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بوده‌اند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحث‌های متعددی را در پی داشته است.
بحث اصلی در‌این‌میان این است که آیا اصولا ورود یک جیمی‌جامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامه‌هایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کرده‌اند که نه برای بازی‌های تیم ملی؛ بلکه برای همه بازی‌های لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفته‌رفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیت‌فروشی هم رفت و زنان علاقه‌مند به فوتبال توانستند بعد از سال‌ها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.
فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطره‌چکانی عمل کرد و رفته‌رفته تعداد ورزشگاه‌هایی را که زنان می‌توانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهر‌های اصلی از‌جمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعد‌ها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاه‌هایی که زنان می‌توانند برای تماشای بازی‌های لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقه‌مند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلان‌شهر دیگر هم که ممنوعیت‌ها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آن‌ها برای تماشای بازی‌های لیگ برتر داده نشده است.
به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر از‌جمله همین اراک، از ابتدای فصل تا‌کنون زنان علاقه‌مند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه می‌رفتند که این مورد هم به‌تازگی با محدودیت‌هایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقه‌مند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته می‌شود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه می‌شود؟ آیا در این زمینه نمی‌شد برخورد بهتری با زنان شود و آن‌ها را در این برهه از علاقه‌ای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آن‌هم در شرایطی که برای مسائلی بحث‌برانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیق‌تری دارد، برخورد متفاوتی شده است.
ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیت‌هایی که پیش‌از‌این از سوی نهاد‌های بین‌المللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و می‌تواند منجر به آماتور‌شدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامه‌ای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راه‌نیافتن زنان به ورزشگاه، ای‌اف‌سی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بی‌اعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»